Kripto para, şifrelenerek korunan ve merkezi olmayan bir dijital ödeme sistemidir. Dolar, Euro gibi geleneksel paraların aksine kripto para, yalnızca kendi dijital formunda var olabilir ve
merkezi olmayan ‘uçtan uca’ ağ ile kontrol edilir. Dijital paraların teknik uygulaması, blokzincir teknolojisine dayanır. Kripto paralar, nakit kullanmadan ödeme yapılabilmesini
amaçlar. Klasik paralardan farklı olarak kripto paralarda hiçbir fiziksel para birimi kullanılmaz (banknot ya da madeni para gibi). Her şey dijital olarak yürür. Kripto paranın yaratıcısının
amacı, tamamen ücretsiz ve merkezi bir sistem tarafından kontrol edilemeyen bir para birimi yaratmaktı.

Madencilik süreci aşağıda daha ayrıntılı olarak açıklanmaktadır, örnek olarak Bitcoin için: İlk olarak, blokzinciri terimi daha ayrıntılı olarak tartışılmalıdır. Blok zinciri, bir ‘dağıtılmış defter’dir (kelimenin tam anlamıyla: dağıtılmış hesap defteri) Bu da, sanal para birimi Bitcoin’in temelidir. Dağıtılmış bir defter, halka açık, merkezi olmayan hesap defteridir. Sanal para birimleri alanında, her bir bireysel işlemi kontrol etmek için bir merkez ofis kurmaya gerek kalmadan bireysel kullanıcılar arasında bu işlemleri kaydetmek için kullanılır. Madencilik, çok genel anlamda Bitcoin ağında bir meşrulaştırma sürecidir. Bitcoin işlemlerini güvence altına alma ve doğrulama sürecidir. Bitcoin işlemleri önce blokzincirde onaylanmayı bekler. Sadece başarılı bir onaydan sonra bireysel Bitcoin işlemleri gerçekleştirilebilir. Bu süreçte, Bitcoin ağında çalışan tüm bilgisayarlar, bekleyen işlemlerin önceki işlem geçmişiyle çelişip çelişmediğini kontrol eder. Bu amaçla, tüm bu bilgisayarlarda merkezi olmayan bir şekilde saklanan hesap defterleri, işlem geçmişi ile karşılaştırılır. Bilgisayarların çoğunluğu işlemlerin çelişkisiz olduğunu belirledikten sonra onaylanır. Bitcoin ağında, katılan bilgisayarlar arasında bir rekabet vardır. En hızlı bilgisayarın operatörü, bilgisayar etkinliği karşılığında Bitcoin alır. Altın madenciliğine benzer şekilde, tüm meşrulaştırma işlemine “madencilik”, bilgisayar operatörlerine ise “madenciler” denir.

Temel olarak, blokzincirler veritabanlarından başka bir şey değildir. Bunlar, büyük miktarda veri için depolama sağlar. Örnekğin, bir Microsoft Access veritabanından temel farkı şudur; Access veritabanı yerelde tek bir dosya olarak bulunur, blokzincir veritabanı ise bir ağda dağıtılır. Bu tamamen normal bir uçtan uca ağdır. Prensipte blokzincir, herkesin kontrol edebileceği ancak hiç kimsenin yönetemeyeceği, paylaşılan bir hesap defteridir.

Hash gücü ya da karma gücü, blokzincideki hesaplama görevlerini çözmek ve işlemleri onaylamak için kullanılan hesaplama gücüdür. Bu işlem için coin şeklinde bir ödül alırsınız.

Cüzdan, kripto para birimlerinizi saklayabileceğiniz yerdir. Bilgisayarınızda veya akıllı telefonunuzda kendi cüzdanınız olabilir veya ayrıca çevrimiçi bir cüzdana da sahip olabilirsiniz.

Öncelikle EnviDa olarak biz MetaMask’i tavsiye ediyoruz. MetaMask, Etherum tabanlı tüm tokenları destekleyen bir kripto cüzdandır. MetaMask standart bir kripto cüzdan olarak hizmet verir. Fakat en önemli özelliği, akıllı sözleşmelere ve merkezi olmayan uygulamalara kusursuz bağlantısıdır. Bu konuda herhangi bir desteğe ihtiyacınız olursa, yardımcı olmaktan memnun oluruz.

Bloksüresi ya da blok zamanı, işlemlerin mevcut bir bloğa ekleyebilmek için madenciler tarafından kontrol edildiği veya doğrulandığı sabit süreyi temsil eder.

Kripto para madenciliği bağlamında, madencilik havuzu, madenciler tarafından kaynakların bir havuzda toplanması işlemine verilen isimdir. İş miktarına göre ödül almak için işlem gücünü bir ağ üzerinden paylaşan, eşit olarak bölünecek bir blok bulma olasılığına katkıda bulundular. Geçerli bir ‘pay kanıtı’ sağlayan madencilik havuzu üyelerine bir “hisse” verilir. Havuz madenciliği, madencilik işleminin bireysel olarak yapılmasının çok zorlaştığı zamanlarda başladı. Zira bireysel madencilerin bir blok inşa etme süresi, işlemlerin yavaşlamasıyla birlikte yüzyıllar sürebilecek duruma geldi. Bu sorunun çözümü şuydu; madencilerin kaynaklarını daha hızlı bir şekilde blok oluşturabilmeleri ve dolayısıyla bir kazanç elde edebilmeleri için bir araya getirmesi, blok ödülünün birkaç yılda bir rastgele değil, tutarlı bir şekilde kazanılmasını sağlar.

Madenciler ağı kontrol eder, sabit tutar ve ağdaki yeni işlemleri doğrular. Yani, yeni işlemlerin uygun olup olmadığını kontrol edip protokolü takip ederler. Her şey yolunda gittiği sürece, sonsuza kadar blok zincirine yeni bir blok ekleme yetkisine sahip olurlar. Merkezi olmayan bir blok zincirindeki genel durum artık merkezi kuruluşlar tarafından yönetilmediğinden, bu işi madencilerin bizim için yapması gerekiyor. Bu durum, her şeyi merkezsiz hale getiriyor. Ne kadar çok madenci olursa, bir blok zinciri ağı o kadar istikrarlı olur. Böylece yüzde 51% saldırısına veya blok zincirinin ele geçirilmesi gibi durumlara karşı daha güçlü olur.

Zorluk, bir blok zinciri ağında yeni bir blok bulmanın zorluk derecesidir. Bir blok zinciri ağındaki madenciler ne kadar fazlaysa, bir ağdaki toplam bilgi işlem gücü o kadar yüksek olur. Böylece artık ağdaki bilgi işlem gücünün artmasıyla daha kısa sürede daha fazla blok bulunamaz, blok zinciri protokolü, zorluğu otomatik olarak ayarlar. Örneğin, Bitcoin blok zinciri için, bir blok her 10 dakikada bir “bulunur”. 3 veya 6 dakikada değil. Bitcoin ağı ile her 2016’ncı blokta veya iki haftada bir ‘Zorluk’ ayarlandığından, hesaplama gücü değişirse, madencilikten daha fazla kar elde edebilirsiniz. Ancak, blockchain ağındaki Zorluk değişkendir, tüm ağdaki hesaplama gücüne göre belirlenen periyoda göre ayarlanır.

Proof of work mekanizması, ağda bir karar almak ve blok zincirinin özdeş bir versiyonu üzerinde anlaşmak için fikir birliği adı verilen mekanizmalarının bir şeklidir. Proof of work mekanizmasının gerçekleştirilmesi veya sonuçların hesaplanması, blok zincir bağlamında “madencilik” olarak adlandırılır. Bu süreçte madenciler milyarlarca aritmetik işlem yaparak belirli özelliklere sahip bir sonuç bulmaya çalışırlar. Böyle bir sonuca ulaştığınızda, size ücret ödenir. Proof-of-work’ün temel ilkesi, madencilerin belirli bir miktar efor harcadıklarını ağa kanıtlamaları gerektiği fikrine dayanmaktadır. Proof-of-work mekanizmaları geçmişte spam’ı önleyerek e-posta göndermek için de kullanılıyordu. Bir e-posta göndermek için gönderenin basit terimlerle ek hesaplamalar yapması gerekiyordu. Makinelerin bilgi işlem kapasiteleri sınırlı olduğundan, hesaplamaları yapmak ve e-postaları göndermek için büyük yatırımlar yapmak gerekmişti. Bu, gönderme maliyetinin, spam gönderenlerin göndermesine artık değmeyecek kadar yüksek olması anlamına geliyor. Çünkü bir e-postanın alıcısı, hesaplamaların doğru yapılıp yapılmadığını basit bir şekilde kontrol edebilirken, gönderenin yatırım yapması, gönderici için belirli bir çaba ile ilişkilendirildi.